Platonik

Platonik

Seviyorum seviyorum diye
Uyandı mışıl mışıl uykusundan
Saat iki'de..
Artık dalamayacaktı rüyaya
Göremeyecekti sevdiğini..
Bu kadar da olmaz ki
Sevgiden daha öte,sevgi denmez ki
Seviyordu ölesiye,hergün eriyordu
Yanında O,karşısında O
Gecesinde gündüzünde O
Hatta geleceğini de O'na doğum gününde hediye etmişti
Zerre kadar sevmiyordu,
Tebessümü de çelik bir sandığa saklamıştı
Anahtarı nerde bilinmez..
Körmüydü,topalmıydı,aynaya bakamayacak kadar çirkinmiydi?
Utanıyordu aynalardan da
Onlar bile derdini anlamıyor,
Güzel göstermiyordu çehresini.
Sokaktaki kedi bile görünce köşe başında
Korkup kaçıyor,ardına bakmıyordu.
Allah'ım ne çirkindi
Bakamıyordu girintili çıkıntılı,çamurlu yollardan başka tarafa..
Değermiydi burnunun ucu bulutlarda
Önünü bile göremeyen biri için?
Hayır!
Hayır!Çirkin olan o değildi
Çirkin olan gururdu
Göğsünün sol tarafında kıpır kıpır olanı
Zincirlerle,pırangalarla dizginleyen
O YAR çirkindi...